Przeglądając Głos Śląski z 1914 r. można natknąć się na serię reklam dla usług niesłychanie zdolnego zegarmistrza Jana Smoczyka.
Jan Smoczyk urodził się 10 VI 1887 - był zegarmistrzem, brał udział w powstaniu śląskim - mąż Jadwigi z Wesołowskich (ur. 15 X 1885).
Prowadził jakiś czas swój sklep z usługami gdzieś na Lipinach (szukam przy okazji informacji gdzie to mogło być
) Następnie przeniósł biznes do Bytomia na ul. Tarnogórską 11 (obecnie jest to ulica Wrocławska lub Jainty (obie niegdyś to Tarnowitzerstraße)). Był też związany z Katowicami - ul. Młyńska 4.
Jego historia jest ciekawa lecz i tragiczna.
Na początek garść artykułów (źródło sbc.org.pl - podesłał Rafał Tylenda (pozdrawiam)
)Załącznik:
received_675965086450234.jpg [ 71.58 KiB | Przeglądany 15845 razy ]
Załącznik:
received_671229740206499.jpg [ 626.04 KiB | Przeglądany 15845 razy ]
Załącznik:
received_2711679975813115.jpg [ 600.5 KiB | Przeglądany 15845 razy ]
Załącznik:
received_2561103090855737.jpg [ 126.72 KiB | Przeglądany 15845 razy ]
Załącznik:
received_381229209869868.jpg [ 248.95 KiB | Przeglądany 15845 razy ]
O samym Janie Smoczyku informacji jest niewiele. Bohaterem okazał się jego syn uczący się zegarmistrzowskiego fachu od ojca.
Ciekawy artykuł o Wacławie Smoczyku można przeczytać pod linkiem: https://www.magnapolonia.org/por-waclaw ... na-rzesze/
A w skrócie artykułu: Urodzony 17 września 1919 r. w Bytomiu, syn katowickiego zegarmistrza, po maturze wstąpił do Oficerskiej Szkoły Saperów w Warszawie, której z powodu wybuchu wojny nie zdążył ukończyć. Po kampanii wrześniowej włączył się do pracy podziemnej, początkowo w szeregach Organizacji Orła Białego, a potem w ZWZ i AK. Utworzył sieć ZO na Śląsku, ale działał głównie na obszarach Rzeszy. Od czasu odejścia „Pankracego” (listopada 1940 r.) do Warszawy, gdzie „Pankracy” objął dział dywersji na Rzeszę, sieć Smoczyka związana była również z Szefostwem ZO w Komendzie Głównej i tworzyła ekspozyturę na Śląsku dla wspomnianych działań w Rzeszy. Smoczyk specjalizował się w dywersji kolejowej. „Jak wynika z relacji płk. dypl. Kazimierza Pluty – Czachowskiego, Smoczyk zameldował „Pankracemu”, że osobiście podłożył dwie bomby zegarowe umieszczone w walizkach w poczekalniach dworcowych we Wrocławiu i w Berlinie w dn. 15 sierpnia 1940 r., w święto żołnierza polskiego.”
Wacław osobiście konstruował bomby zegarowe (zapalniki do nich wytwarzał jego ojciec).
Pseudonimy i przybrane nazwiska: Iwan Murasko, Jan Szeliga, Szmajderski, Rudolf Lang, Koniecko, Janek, Magik, Rudolf Wolf, Piotr Mencik, Müller, Karl Heinz, Johan Scheliga (1919–1942),
„Jan Szeliga został rozszyfrowany jako czołowy funkcjonariusz znany z zamachów bombowych na terenie Rzeszy. Dnia 29.03.1942r. podczas aresztowania go popełnił samobójstwo przez strzał w głowę. W międzyczasie ustalono, że Szeliga i b. polski aktywny porucznik Wencel Smoczyk to ta sama osoba.
Jak przeczytać można z artykułu Jan Smoczyk wraz z rodziną został aresztowany w dniu 29 marca 1942 r. Wszyscy zostali straceni w Oświęcimiu w dniu 26 maja 1942 r.
Biografia Wacława Smoczyka: https://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/waclaw-smoczyk